Państwo polskie należy leczyć wszelkimi dostępnymi metodami. Z poza ustrojową inwazją włącznie. Bo jeśli nie, to wiszący nad naszą Ojczyzną miecz, spadnie prędzej aniżeli mogłoby się wydawać. Tyle tytułem patetycznego wstępu.

Polsce potrzebna jest silna władza prezydencka !

Uwarunkowana bezpiecznikami przed skrajnym zagrożeniem, czyli dyktaturą. Z jej wynaturzonymi formami.

Obowiązujący system parlamentarno gabinetowy z silnym rządem i premierem na czele zdał się psu na budę. Bo kto pisał przez 9 bodaj lat ustawę główną ? Kwaśniewski Aleksander z rodowodem od Komitetu Centralnego i wiecznego braterstwa z narodami Związku Radzieckiego.

Natomiast prezydent wybierany w wyborach bezpośrednich, choć dysponuje  prawem ustawodawczego weta i formalnie przewodzi armii, to jak się utarło w przestrzeni ostatnich lat, jego faktyczna rola sprowadza się do pilnowania pałacowych żyrandoli.

 

Ostatnie wydarzenia dobitnie pokazują że sejmowa partiokracja jest niezdolną aby merytorycznie rządzić. Całoroczne ekscesy opozycji totalnej, zaprzeczające zdrowemu rozsądkowi, przeciętnemu zjadaczowi chleba, czyli nam,  jawi się niczym tragifarsa, pośledniej jeno kategorii.

Do pełni szczęścia potrzebują tylko usankcjonowanego prawem skompromitowanego „liberum  veto”. Oczyma wyobraźni widzimy różnych Schetynów, Kierwińskich, Budków, Pomasek, Gajewskich, a i Petrów, jak w kilka minut rozwalają państwo. Oddając na wycug albo dla ruska albo dla germańca. Niepotrzebne skreślić.

Demokracja w polityce kieruje polską fregatę wprost na skały. Zawsze tak było. Zawsze demokracja rozwalała nasz kraj w historii i dziś też mało brakuje. A dopiero dyktatorzy mozolnie kleili rozbity naród. Krwią też.

Każdy Polak wie, w tym my co oznaczają rządy silnej a sprawiedliwej ręki. Takiej władzy jestem w stanie się poddać, bo mam do niej zaufanie. Oparte o zupełnie nieodległą historię. I wiarę, że nie powinno być tak źle jak jest dziś. Nasza Ojczyzna musi mieć dyktatora w Pałacu Prezydenckim. W innym razie powtórka z 1939 roku stanie się kwestią bardzo krótkiego czasu. A stalinowski pałac kultury pozostanie w stolicy na wieki wieków. Ament. I tego się trzymajmy …